तुझ्या माझ्या प्रेमाची साद...
देते ती संध्याकाळ ची वेळ...
तुझे खुदकन हसणे - रुसणे..
आणि तो जिवघेणा खेळ..
तूझी आठवण आली की..
मनाला सतावतो तो..
या चारोळीचा..
पहीला शब्द...
नकळत माझ्या ह्रदयाने...
तूझ्या हृदयाला घातलेली साद..
तूझ्या हि हृदयाने मग दिलेला...
तो प्रेमळ प्रतिसाद...
कोमेजलेल्या तुझ्या आठवणींना..
पुन्हा नव्याने बहर येऊ दे..
पुन्हा एकदा हृदयात माझ्या...
त्यांना कहर करू दे...
का बोलली ती अशी,
"एवढा नको रे वेडा होऊ मझ्यासाठी,
मी नही रे तुझ्यासाठी....."
आता कसं सांगु तिला की, "
हे जगणं फक्त तुझ्यासाठी...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा