सुंदर आहेस तू ह्यात वादच नाही

चंद्र सुंदर आहेच
पण तुझ्या इतका नाही
चंद्रावरचे दऱ्या
तुझ्या खळी इतक्या गोड नाही....


सुंदर आहेस तू
ह्यात वादच नाही
तुझ्या प्रेमात मरून जगण्या पलीकडे
मला दुसरा नादाच नाही...

आज मला थोडे झिरपूदे..

तो ढग मला होऊदे
पाउस होऊन मला बरसूदे
मोकळी झालीस तू अनेक वेळा
आज मला थोडे झिरपूदे..


चंद्र बघता बघता सये
त्यावरचे डागही वेचतो
तुझ्या गुणांसोबत मी
तुझे दोषही पचवतो....

न संपणारे एखादे स्वप्न असावे,

न संपणारे एखादे स्वप्न असावे,
न बोलता ऐकू येतील असे शब्द असावे,
ग्रीष्मात पाऊस पाडतील असे ढग असावे,
आणि
न मागता आयुष्यभर साथ देतील असे मिञ असावेत...








सांगून तुला काय कळणार आहेत माझ्या मनाच्या भावना,
खोलवर झालीये जखम मलमही आता स्पर्श करण्या धजेना,
भळभळू देत ती अशीचं सखे नको व्यर्थ प्रयत्न उपचाराचा
अनुभवू दे हृदयाला माझ्या त्यातून उठणारी हरेक वेदना..!!

तलाश ए मोहोब्बत

धुन्दलेसे पन्नो पे जिन्दगीकी वो फसाने नहीं मिलते

.
हसिनावोको अब सवरने के बहाने नहीं मिलते
मैफिलोमे आखोसे आखोके पैमाने नहीं मिलते

.
सजना धजना कब का ठुकरा दिया है आयिनोने
शिकायत है की पहलेसे अब दीवाने नहीं मिलते

.
पिणेवाले बहला लेते है खुद को शराब-ए-खाव्ब से
क्या करे साकी अब दीदार-ए-मैखाने नहीं मिलते

.
चाँद सा चेहरा देखे एक जमाना कब का बीत गया
ईश्क के भीड़ में अब चेहरे जाने पहचाने नहीं मिलते

लिखा कुछ हाले-ए-दिल सुनाते थे मैफिलोमे कभी
धुन्दलेसे पन्नो पे जिन्दगीकी वो फसाने नहीं मिलते







तलाश ए मोहोब्बत
जो दफन इस जेहेन मे
हमदम, कभी आवाज न देना
छोड आये रुहतक तुम्हारी चमन मे

ती कशी ही का असेना... ती मला आवडते.

ती कशी ही का असेना... ती मला आवडते...
तिच्या प्रत्येक हरकतीला टिपतो मी...
तिलाही मी जवळचा वाटावा म्हणून झुरणारा मी.....
तिचा अबोला अन माझ्या हृदयाचा ठोका चुकावा...
ती हसली अन त्या हास्यात मी रमणारा..
आणि... ती आज समोर का नसेना... ती अन तीच माझ्या अंतरी उरते.

किती हळवा मी तुझ्या आठवणींने

देव तूच
अन दानवही
प्रश्न तूच
अन उत्तरही....




किती हळवा मी
तुझ्या आठवणींने
वाहिले सर्व तुला तरी
न रिता मी दुःखाने

हम इतनी मोहोब्बत कर सकते थे

हम इतनी मोहोब्बत कर सकते थे
ये जान हि न पाये..
सोचा न था इतने मोड हम कभी चल भी पाये
हर मोड पर मुसाफिर हजारो मिले थे,
छोड आये अफसाने हर एक मोड के वाहिपर
पर आप के मोड पर पताही नाही
कैसे हमारी रूह तक को छोड आये.......

जब भी कभी उस गलियोंसे गुजरता हूँ...

जब भी कभी उस गलियोंसे गुजरता हूँ...
उसकी आहट महसूस करता हूँ....
ख़ता यह हैं की जिस कश्मकश में हम उलझे रहें..
वादियोंसे होकर आसमां की ओर चलते पैरोंपर जुलुम उठाते रहें..
वह साहिबा हमसे रूबरू हो न सकी... हम तो तनहा ही रह गए....
वो हसीना हमें कभी समझ ही न पाई...और इश्क के जहर का लुफ्त भी हम उठा न पाए....
इश्क के जहर का लुफ्त भी हम उठा न पाए....-





खे है बहोत समुन्दर में आंसू बहाते यारो
बहोत कम है जो मोहब्बते ऐ साहिल पाते है
बहोत चलते है इश्क की राहो पर यहाँ
बहोत कम है जो मंजिले ऐ इश्क पाते है

स्वप्न पाहायला तु शिकवले स्वप्नात जगायला तु शिकवले

स्वप्न पाहायला तु शिकवले
स्वप्नात जगायला तु शिकवले
स्वप्न तोडुनी तु गेलीस
पण तुझ्या गोड आठवणी स्वप्न करुन
जगायला मी शिकलो...



शेवंतीची बाली मले तुया निरोप देवून जाते

कवा कवा येते याद तुई सखे
जीव माया "डिंग डॉंग" होऊन जाते
कसं मुसं होते.लळकुंडी येतात डोये...
एवळ्यात...
शेवंतीची बाली मले तुया निरोप देवून जाते

खात पीत नाही बराबर आता मी
मले तुया बगेर नाही राहवत
पोट्ट्या तश्या लय हायेत गावत
पण मले कोणाच तोंड नाही पाहवत
बुढा नसते घरात बुढी डोस्क लई खाते
एवळ्यात....
शेवंतीची बाली मले तुया निरोप देवून जाते

मी अजिता बच्चन तू माई जया
विल्लन जमान्याले येत नाई दया
पिर्माचा आपल्या पाय हैप्पी एंडिंग होते
पोट्टे पाट्टे माई मजा घेऊन जाते
एवळ्यात ...
शेवंतीची बाली मले तुया निरोप देवून जाते

अभाया इतलं पिरेम आपलं वाया नाही जाणार
काई हो सखे मी तुया अन तू माई होणार
जिन्दगानी पाय कशी तुई माई परीकशा घेते
खोट्या पिर्माले पास अन खरयाले फेल करून देते
जहाज आपली पाय आता कशी कशी गोते खाते
एवळ्यात........
शेवंतीची बाली मले तुया निरोप देवून देते

मी हिरवा गार बरसलेल्या तुझ्या पावसाने

मी हिरवा गार
बरसलेल्या तुझ्या पावसाने
रेताड मी निवडूंग
शापित तुझ्या विरहाने....



तू गेल्यावर आता
एकटेपणाची भीती वाटत नाही
इतका भिनलाय एकटेपणा कि
माझी सावलीही सापडत नाही...


भरकटतो आपण जसे
नको ती वाट चालल्यावर
आयुष्यातून उठूही शकतो तसे
कोणाच्यातरी प्रेमात पडल्यावर...


विरहात वरुणाच्या फुटतो
बघ धरतीच्या मनी कंप .
असह्य होऊन मग होतो
पोटात तिच्या भूकंप.

प्रेमळ तुझी ती प्रीत मला मिळायला हवी ....

पौर्णिमेला उगवशील मनाच्या क्षितिजावर
वचन देऊन तू झाली होतीस सखे दृष्टीआड,
पालटत गेले दिवस अंधारासोबत प्रकाशाचेही
पण दुर्दैवाने उरली नाही प्रेमात तितकीशी चाड..!!



जगात आपल्या छोट्याशा
मला साथ तुझी हवी;
प्रेमळ तुझी ती प्रीत
मला मिळायला हवी ....

नाते

नाते'
हा एकच शब्द. तो वाचायला फक्त एक सेकंद लागतो.
त्यावर 'विचार' करायला एक मिनिट.
ते समजावून सांगायला एक तास.
समजून घ्यायला एक दिवस. जाणून घ्यायला एक आठवडा आणि निभवायला एक 'जन्म'

प्रशंसा तूझी करताना..तू..

कधी कधी माझेच शब्द..
माझ्या विरूद्ध वागतात..
तुला विसराचे म्हतले तरी..
तुझ्या विषयीच बोलतात




प्रशंसा तूझी करताना..तू..
शांत तूझी छबी साकार होते..
तशी तू ही त्या छबीत..
हुबेहूब आकार घेतेस..




अजून ही डोळे लावून आहे..
तू येणारया वाटेने..
की धावतेय रे मी त्या..
मृगजळाच्या दिशेने..