चारोळी

ओल्या त्या पावसात मी चिंब...
मिठीत तुझ्या भिजलेले अंग...
तुझ्या श्वासात माझा श्वास...अन
पुन्हा पावसात भिजताना फक्त भास तुझा .

त्या भर पावसात
तुझी होती सोबत ...
म्हणून मी केली
थोडीशी गम्मत ..

तू आलास की,
पाऊस पड़ायचा ,
पुढचा प्रवास ,
आपोआप घड़ायचा.....


कळणार नाही माझ्यासोबत
घडणारा प्रवास तुला ...
क्षणोक्षणी देत जाईन
आनंदाची बरसात तुला ...


टीम टीमणारा दिवा..
काळोख छेडून जातो..
एवढासा तो दिवा पण..
आपल्याला अंधारातून प्रकाशात नेतो..


पावसाला पण कळतेय आता..
आपल्या वेड्या मनाची व्यथा..
तो हि वेडा आधीच बरसायला लागतो..
जेव्हा करतो आपण आपल्या भेटीची सांगता..


श्रावणाची लागली चाहूल..
झिम्माड झाली राने वने..
झाडांवरी फुलू लागली..
नवी पालवी नवी पाने..

रिमझिम पावसात

त्या पहिल्याच भेटीच्या रिमझिम पावसात
तुझे हात माझ्या हातात गुरफटले होते ...
आपल्या त्या निर्णयावर त्या पावसानेही
जणू फुलांचे टपोरे थेंब सोडले होते ...


कळणार नाही माझ्यासोबत
घडणारा प्रवास तुला ...
क्षणोक्षणी देत जाईन
आनंदाची बरसात तुला ...

"तसे फार नाही..."

चालती पाऊले.........मन ते का तयार नाही
दुरावे तिच्या माझ्यातले..... तसे फार नाही

आठवणी असुनी चित्ती.. वाटे का आधार नाही
आसवांचे अबोली शब्द.. नयनी तसे फार नाही

हरवले क्षण मोरपंखी..इथे सुखाचा बाजार नाही
तुटक्या हृदयास माझ्या.... हवे तसे फार नाही

साद घालता आर्त ती... आता तू त्या पार नाही
मोजकेच होते शब्द ओठी मजकडे तसे फार नाही

मज मंजूर ना प्रारब्धा.. हा असा माझा सार नाही
भावना कळू दे तिला बाकी मागणे तसे फार नाही

जीव घेवून गेले ते घारे डोळे

जीव घेवून गेले ते घारे डोळे
एक अनपेक्षित भेटीसाठी चालले होते सर्व चाळे
भेट होती नेरुल स्टेशनला ठरलेली
कोण पोहोचेल अगोदर त्यासाठी शर्यत चाललेली
मी होतो घणसोली स्टेशनावर
पकडायची होती ११.४२ ची पनवेल स्लो
मेगा ब्लोक असल्यामुळे झाली ती रद्द
पण मी मात्र होतो भेटीसाठी पूर्णपणे सज्ज
१२.०५ ची पनवेल पकडून पोहोचलो मी चार नंबर फलाटावर
ती माझ्या आधीच पोहोचलेली होती दोन नंबरवर
तिने हाय केले न हेल्लो अस वाटलाच नाही कि आहे पहिली भेट
म्हणाली मला लगेच पोहोचायचं आहे घरी थेट
तिला थांबवण्यासाठी काही वेळ सोबत घालवण्यासाठी मी केला प्रयत्न खूप
ब्यागेतील सामान दाखवून , चोकलेट देवून , नको नको ते करून थांबवू पहिले खूप
१२.३५ ची सी एस टी लागली होती घाई घाईत गेली तिच्यात बसून
हीच होती ती माझी अनपेक्षित भेट जिचे होते घारे डोळे
जीव घेवून गेले ते घारे डोळे
एक अनपेक्षित भेटीसाठी चालले होते सर्व चाळे
आमोल घायाळ