रात्री चंद्राला ही जागा
सोडताना मी पाहिलंय
काळीज त्याचे तुझ्या
रुपात अडकून राहिलंय
मिटल्या डोळ्यात अवचित दाटतं स्वप्न प्रेमाच्या मखमली जगाचं,
स्वप्नातही स्वप्न पडतं तुझ्यासोबतच्या मनी इच्छिलेल्या सुखाचं,
क्षणात सजतो हा कल्पनेचा मखर त्यात प्रतीष्टानी माणूस हक्काचं,
पण भानावरती येता आपसूक......मनोरंजन सारं कारण बनत दुःखाचं..!!
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा