सागर तटाचा एक संवाद
***********************
अनुद्विग्न अर्नावाचा तटे वर जीव किती
शांत सांझी त्यांच्या संवाद मज लाभला
अर्णव म्हणे तटला
तुझे तटणे माझ्या उरी
एक मंथन करी
भावनाचे उफान मग
त्या डोलणाऱ्या लहरी
.....
तटाची वाणी हृदयाला भिनली
तुझ्यात सामावण्या साठीच
मी इथे जन्मली
माझे जीवन तुझ्या ओंजळीत आहेत
तुझ्या लहरीचे आभार
मी हे स्वप्न जगत आहे
तुझ्या त्या उफान्लेल्या भवनाच्या
लहरी मज भावे
तुझ्या स्पर्श साठी मी स्वतः
हि पौर्णिमेची वाटे पाहे
..........
अर्णव वाढला इथेच
तुझ्या विना माझ्या अस्तित्व
म्हणजे सुसाटलेला वारा ................
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा